مزایای سلامتی ترشیجات برای کبد چرب ممکن است شامل تامین پروبیوتیک ها، مدیریت دیابت، بهبود هضم، محافظت از کبد و توانایی التیام زخم ها باشد. این احتمالاً به دلیل عرضه خوب ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان های ضروری است.
ترشی یکی از قدیمی ترین روش های نگهداری مواد غذایی است. قبل از اختراع سردخانه مدرن، ترشی تنها راه برای نگهداری مواد غذایی مختلف برای مصرف آینده بود. به طور کلی، ترشی کردن به عنوان روشی برای حفظ غذاهایی که یا عجیب و غریب یا فصلی و محدود به طبیعت و کشت بودند آغاز شد.
روند ترشی کردن را می توان به طور کلی به هند ردیابی کرد، زیرا اعتقاد بر این است که حدود 4000 تا 5000 سال پیش آغاز شده است. با تابستان های گرم و کمبود آب در آن زمان، تولید مواد غذایی در تابستان کاهش یافت. بنابراین، نیاز به حفظ مواد غذایی اضافی تولید شده در زمستان وجود داشت و از این رو، فرآیند ترشی برای غلبه بر این مشکل ابداع شد.
در روش سنتی تهیه ترشی با ماندگاری طولانی به سبک آسیایی از موادی مانند نمک، روغن و پودر فلفل چیلی خشک مخلوط با چاشنی استفاده می شود. این مواد با توجه به نسبت های تعیین شده اضافه می شوند.
در هند به طور سنتی از میوه های نارس مانند انبه، انگور فرنگی هندی، تمرهندی نارس و لیمو استفاده می شود. جدای از اینها سبزیجات مختلفی مانند غوره، کدو تلخ، هویج، گل کلم، زنجبیل، سیر، پیاز، کلوچه و مرکبات نیز ترشی می شوند.
در بسیاری از موارد فقط از یک سبزی یا میوه نارس برای ترشی استفاده می شود. اما گاهی اوقات ترکیبی از دو یا چند سبزی یا میوه نارس نیز ساخته می شود.
به طور کلی ترشی های تهیه شده از سبزیجات و میوه های نارس با نهایت دقت تهیه می شوند تا فاسد نشوند و در تمام طول سال قابل نگهداری باشند. ترشی های غیر گیاهی نیز محبوب هستند و از مرغ، ماهی، میگو و گوشت گوسفند تهیه می شوند.
در کشورهای آسیایی مانند چین، ترشی بسیار محبوب است و هزاران سال است که تهیه می شود. ترشی چینی شامل سبزیجاتی مانند کلم، کاهو، خربزه تلخ، خیار، هویج و موسیر است. این سبزیجات و سایر سبزیجات را با شکر و نمک مخلوط کرده و در سرکه می ریزند.
