قرص زنجبیل از جنس طلا که در عمق دریا کشف شده بود

قرص زنجبیل می تواند از نظر تغذیه ای در آشپزی یا به عنوان یک داروی گیاهی استفاده شود و در درمان تهوع و استفراغ بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفته است.

جینجرول های فعال به عنوان یک ضد اسپاسم عمل می کنند و تون عضلات روده را بهبود می بخشند. یک مطالعه کوچک اخیر فوایدی را در هر دو گروه زنجبیل و دارونما با عوارض جانبی کمتر در گروه زنجبیل نشان داد.

زنجبیل سابقه طولانی در استفاده ایمن هم به عنوان یک گیاه آشپزی و هم دارویی دارد. هنگامی که طبق توصیه شده استفاده شود، از جمله زمانی که در دوز تجویز شده بارداری استفاده شود، بی خطر در نظر گرفته می شود.

دوز در بارداری نباید از 1 گرم در روز و برای جمعیت عمومی از 4 گرم در روز تجاوز کند. تداخلات دارویی گیاهی نظری پیشنهاد شده است. نگرانی هایی در مورد اینکه زنجبیل ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد، به عنوان مثال، با جراحی، به دلیل مهار فاکتور فعال کننده پلاکت (PAF) ابراز شده است.

بنابراین، توصیه می شود که بیمارانی که زنجبیل مصرف می کنند باید 1 تا 2 هفته قبل از عمل جراحی مصرف آن را قطع کنند. بیمارانی که از داروهای خوراکی کاهنده قند خون استفاده می کنند ممکن است نیاز به تنظیم دوز داشته باشند زیرا زنجبیل ممکن است اثرات کاهش قند خون داشته باشد.

شواهد محدود نشان می دهد که زنجبیل با افزایش تولید اسید معده ممکن است با آنتی اسیدها، سوکرالفات، آنتاگونیست های H2 و مهارکننده های پمپ پروتون (PPIs) تداخل داشته باشد.

بنابراین گاهی اوقات به بیماران مبتلا به زخم معده و اثنی عشر توصیه می شود که از مصرف زنجبیل به غیر از اهداف آشپزی خودداری کنند. با این حال، آزمایشات حیوانی یک اثر محافظتی در برابر زخم معده را نشان می دهد.

بیماران مبتلا به آلرژی شناخته شده یا حساسیت بیش از حد به اعضای خانواده Zingiberacae، یا افرادی که به بلسان پرو حساسیت دارند، ممکن است با استفاده از زنجبیل دچار حساسیت یا درماتیت تماسی شوند.

پودر زنجبیل که بدون کپسول مصرف می‌شود، باعث ایجاد علائمی شبیه سوزش سر دل می‌شود، و زنجبیل خام مصرف شده در بولوس‌های بزرگ و جویدن ضعیف، در مقالات گزارش شده است که در تعداد محدودی از موارد، باعث ایجاد ایلئوس می‌شود.